مقایسه بویلر و دیگ چدنی:
دیگ های استاندارد سه پاس آب گرم فولادی و آب داغ به دلیل دارا بودن سطح تبادل حرارتی بیشتر نسبت به دیگ های چدنی، دارای راندمان حرارتی بیشتر و نتیجتا مصرف سوخت کمتری هستند. همچنین دیگ های فولادی آبگرم یا آب داغ استاندارد که در ساخت آنها از فولاد مخصوص ساخت دیگ های آبگرم و بخاراستفاده شده باشد. (کوره از ورق ۱۷mn4 و تیوپ ها از لوله آتش خوار st35/8 والس شده  طبق استاندارد din آلمان)
به دلیل امکان مقاومت بیشتر در برابر تنش های حرارتی، فشار و کشش (انبساط و انقباض) نسبت به چدن مقاوم ترند و به شرط استفاده از سختی گیر برای سیستم آب در گردش و کاربری صحیح اپراتور دیگ، نسبت به دیگ های چدنی دارای طول عمر بالاتری هستند.

معمولاً زمانی از دیگ های آبگرم فولادی استفاده می شود که:

• اولاً ظرفیت گرمایش مورد نظر بیشتر از ۳۰۰ یا ۴۰۰ هزار کیلو کالری در ساعت باشد.
• ثانیاً با توجه به ابعاد یکپارچه دیگ های آبگرم فولادی امکان ورود و نصب دیگ در موتورخانه مهیا باشد و ثالثاً استفاده از سختی گیر یا رسوب زدا در موتورخانه پیش بینی شده باشد. زیرا در صورتیکه در اثر رسوب املاح آب در دیگ جلوی گردش آب گرفته شود، دیگ فولادی از همان محل سوراخ می شود و در اینصورت ممکن است مجبور به تعویض دیگ فولادی موتورخانه شویم.

بنابراین استفاده از از دیگ آبگرم فولادی معمولاً در ساختمان هایی انجام می شود که تعداد طبقات آن ها بیشتر از هفت طبقه یا زیر بنای آن ها بیشتر از ۳۰۰۰ متر مربع باشد.
دیگ های آبگرم فولادی معمولاً تا فشار کار ۱۰ بار ساخته میشوند ولی همین دیگها با فشار کاری بالاتر قادر خواهند بود دمای آب را تا دمای بالاتر از نقطه جوش (بدون بخار شدن آب) بالا ببرند که در اینصورت اصطلاحاً به آن ها دیگ آب داغ می گویند.
بطور کلی مرجع تعیین کیفیت و قابل اطمینان بودن دیگ های فولادی دارا بودن نشان استاندارد آن است ولی اگر اطلاعات بیشتری نیاز دارید می توان به موارد کلی زیر در خصوص مواد بکار رفته مناسب و نحوه مونتاژ دیگ فولادی اشاره نمود.
1- در دیگ های فولادی آب گرم یا آب داغ، جنس ورق بدنه، کوره و شبکه باید از فولاد های آلیاژی مخصوص ساخت مخازن تحت فشار و حرارت مطابق با DIM 17 MN4 یا ASME A516/G70 باشد.

2- جنس لوله ها (تیوپ ها) نیز باید از لوله های آتش خوار بدون درز با آلیاژ مطابق DIM ST 35.8 باشد.

3- نحوه اجرای لوله ها بصورت والس به شبکه باشد. (بجز چند لوله مقاوم که با ضخامت بیشتر همراه با میله های مقاوم وظیفه نگهداری و استحکام شبکه های ابتدا و انتهای دیگ را بعهده دارند)
چنانچه اجرای لوله ها در دیگ بصورت والس انجام نشده باشد، (جوش شده باشد) قیمت تمام شده و طول عمر دیگ کاهش خواهد یافت، چرا که ممکن است لوله های بکار رفته یا آتش خوار نباشند و یا دارای مشکل عدم تقارن ساختاری باشند (کاملاً گرد نباشند) و یا امکانات فنی کافی برای والس زدن سر لوله ها بکار گرفته نشده باشد.
4- اصولا در دیگ های فولادی آب گرم متناسب با ظرفیت، ابعاد و طراحی آن لازمست از دریچه های قابل استفاده هد هول، هند هول و منهول جهت بازرسی، تعمیرات و حتی ورود به داخل شل (در ظرفیتهای بزرگ) استفاده شده باشد.
5- استفاده از روکش آلومینیوم یا استنلس استیل فقط در صورتی که بین روکش و بدنه دیگ فولادی جهت جلوگیری از خوردگی از عایق فوم استفاده شده باشد مجاز است.
شرکتهای مختلف بر اساس قیمت فروش خود، تجهیزات جانبی مختلف و حتی با کیفیت های مختلفی ارائه میکنند، ولی بطور کلی تعداد تجهیزات جانبی دیگ های آبگرم فولادی مانند دیگ های بخار زیاد نیست ولی میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

• شیر هواگیری
• شیز اطمینان
• شیر فلکه ورودی و خروجی (هم سایز)
• شیر تک ضرب تخلیه برای خروج رسوبات از ته دیگ فولادی
• دریچه بازدید شعله (با شیشه ضد حرارت)
• نانومتر
• ترموستات قطع و وصل مشعل
• ترمومتر و ترموستات دود (جهت اندازه گیری دمای خروج دود که اگر دمای دود خروجی خیلی بالا باشد ممکن است بدلیل بدون آب کار کردن سیستم باشد.)
• تابلو برق کامل